Tarlada Cocuk
Takip et: @ErkanYazargan Tweet
TARLADA ÇOCUK “Yalnıza İthafen.”
Agop veya Gregor ilk adı bilinmiyor
Anadolu’da yine kanlı boğuşmalar
Bin sene önce Horasan
Beş yüz sene önce Bozok
Yüz sene önce Tozanlı
Taş bina, bahçesinde hem nar, hem çınar
Çocuk küçük konuşmaya yeni başlıyor
Babası ölmüş hastalıktan
Dedesi bakıyor.
Emevi, Abbasi, Moğol, Osmanlı. Kavga
Kan gölü, ateşe verilmiş çadırlar.
Taş ev boşalacak.
Değerli eşyalar alınacak.
Sürgün bu defa Ermeni’ye
Beş yüz sene önce Türkmene
İstikamet aynı. Suriye, çöl. Rakka
Benzemez buralara
Buralar yayladır, eser püfür püfür
Sulaktır şırıl şırıl, bereketli
Ya oralar?
Emevi, Abbasi zorbalarından kaçan
Saklanan alevi
Çocuğunu bırakırmış
Horasanda boynunda hamaylı
Türkmen çadırına
Konar – göçer Türkmen
Kim araya kim bula!
Kervanlar yola koyulunca yavaş yavaş
Önden gidenlerden haber
Kara haber, yollar eşkıya dolu
Felaket oldu diyor kanunu koyanlar
Çocuk küçük, ayakları zayıf
Yürüyemez fazla
Dede emin kendinden, kızım bu tarla
Tanırım Türkmenin tarlası. Merhametlidir.
Farkımız fazla yok aramızda
Bırakalım çocuğu, bakar onlar
Sonra gelir alırız, havalar belki iyi olur
Biterse bu kavga.
Bıraktılar ve devam ettiler.
Erzincan’a doğru
Tarlalarda çocuklar.
Buldular çocuğu, yeni sahipleri
Hem aç kalmış, hem üşümüş gece
Sordular söyleyemedi
Kim olduğunu bilemedi
Acıdılar
Onlarda ağladılar.
Adı Abdullah olsun
Yani Allah’ın kulu
Her tarlada Abdullahlar
Söyleyemeyen, bilemeyen
Öksüz, şimdide yetim, kimsesiz
Ayırmadılar onu
Kendi çocuklarından
Diğer çocuklarla birlikte büyüdüler
Bırakıp giden dede, anne dönmek için
Bir daha gelemedi
Kimsede ona bunu söyleyemedi
Büyüdü terzi oldu
Evlendi
Oğulları oldu, kızları oldu
Ama ne dedesinden, bırakıp giden
Ne de diğerlerinden
Haberi olmadı.
Yalnızlık.
13.04.2011
TOKAT
