SANATA İZİN
sanata izin şiir kitabı TebDer

Nefes Vermek Zordur

NEFES VERMEK ZORDUR               “Ölüme”

 

Murat kendini ateşe verdi, gitmemek için

Kurşunun önüne atılanlarda oldu.

Öldü.

Hayata döndüren tufan

Yaşamını yitiren insan

Acı duymamak unutmak imkânsız

Kamu malına zarar vererek yandı.

Öldü. İstedikleri olmadı.

Duman bastı her tarafı

Nefes alamıyorum.

Boğazı yakan, tıkayan siyah duman

Ölmeden önce bazen bayılır insan

Kendinden geçer

Çırpınanı görmedim, ipte sallanan gibi

Boynu kırılmazsa çırpınır.

Katranlı beden nasıl yanar,

Kızgın yağda nasıl kızarır,

Elektrik sandalyesi, ıslak sünger

Cızırtı, cayırtı, bağırtı

Çıkmak istemeyen bedenden

Vermek istemediği bedenin

Diz çökmüş Çinli tetikçi

Önündekinin gözü bağlı

“Ateş!” ve enseye kurşun

Yüksekten çengele atılan

Sivri uç nereye denk gelirse

Kütüğe konulmuş boyun, inen kılıç

Giyotin eskilerde dibinde sepet

Yeni teknolojiler

Uyuşturuculu iğne sonra zehir

 

Dayımın ölümünü görmüştüm, yatakta

Aylarca hasta yattıktan

Üç dört derin nefes aldıktan sonra, zor

Son bir nefes bu defa verilen.

Ayna tuttular ağzına

Buhar yok, o halde

Nefes vermiyor yani ölmüş

Beyaz bir örtü ve göbeğine bıçak

Zordur bilmeyen insanın ölümü

                                                            05.05.2011

TOKAT

FaceBook ta paylaş
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol