Sema Yine
Takip et: @ErkanYazargan TweetSEMA YİNE “Etkiye”
Komşu köyde Sema, güler yüzlü kız
Memet on dört yaşında
Babasıyla köyleri gezerken gördü O’nu
Utanmış mıydı? Yanakları kıpkırmızı
Akşam karanlığını kollayıp
Evlerinin yanında, kayalığın arkasına
Gizlenir izlerdi onu
Fırsat bulunca Sema, gelir
Kumrular gibi sessizce
Muhabbet ederdiler.
Ayrılmak istemezdiler.
İki sene sürdü bu, kimse bilmedi.
Şüphelenilmedi.
Memet kesin alacaktı.
Birbirlerinin olacaklardı.
Dağa çıktı Sema.
Her evden bir gönüllü, gerilla, can
Yurtsever
Semanın evinden Sema
Katıldı diğer kızlara, erkeklere
Peş peşe çıktılar.
Memet duydu. Deli oldu.
Anlamadı. Kendine gelemedi.
Sonralarda anladı babası, bir haller var.
“Oğlum evlendirelim artık seni.”
Başka bir Sema buldular
Uygun gördüler, istediler.
Kaderine razı oldu Memet.
Abisi kapının önünde, kış, akşam
Odun keserken baltayla
Dağ kadrosundan beş kişi
Tarandı. Kalbine isabet etti mermi
Aort’unu koparan. Oracıkta öldü.
Karısı ve dört çocuğu kaldı ağabeyinin.
Onları da Memet aldı. Töre buydu.
İki hanım yedi çocuk şimdi genç yaşta.
Bakılacak, gözetilecek, korunacak
Her şeye rağmen
Dağdan inmedi asıl Sema uzun zaman
Sonra inmiş ve evlenmiş, duyuldu.
Çola çocuğa karıştı.
Memet hiç unutmamıştı.
Sıcacık elini, tatlı dilini, kızaran yanağını
“Kocası ölse veya başka yüzden
Boşansa Sema”
Alırdı yine.
29.04.2011
TOKAT
