SANATA İZİN
sanata izin şiir kitabı TebDer

Sema Yine

SEMA YİNE                                 “Etkiye”

 

Komşu köyde Sema, güler yüzlü kız

Memet on dört yaşında

Babasıyla köyleri gezerken gördü O’nu

Utanmış mıydı? Yanakları kıpkırmızı

Akşam karanlığını kollayıp

Evlerinin yanında, kayalığın arkasına

Gizlenir izlerdi onu

Fırsat bulunca Sema, gelir

Kumrular gibi sessizce

Muhabbet ederdiler.

Ayrılmak istemezdiler.

İki sene sürdü bu, kimse bilmedi.

Şüphelenilmedi.

Memet kesin alacaktı.

Birbirlerinin olacaklardı.

 

Dağa çıktı Sema.

Her evden bir gönüllü, gerilla, can

Yurtsever

Semanın evinden Sema

Katıldı diğer kızlara, erkeklere

Peş peşe çıktılar.

Memet duydu. Deli oldu.

Anlamadı. Kendine gelemedi.

Sonralarda anladı babası, bir haller var.

“Oğlum evlendirelim artık seni.”

Başka bir Sema buldular

Uygun gördüler, istediler.

Kaderine razı oldu Memet.

 

Abisi kapının önünde, kış, akşam

Odun keserken baltayla

Dağ kadrosundan beş kişi

Tarandı. Kalbine isabet etti mermi

Aort’unu koparan. Oracıkta öldü.

Karısı ve dört çocuğu kaldı ağabeyinin.

Onları da Memet aldı. Töre buydu.

İki hanım yedi çocuk şimdi genç yaşta.

Bakılacak, gözetilecek, korunacak

Her şeye rağmen

Dağdan inmedi asıl Sema uzun zaman

Sonra inmiş ve evlenmiş, duyuldu.

Çola çocuğa karıştı.

Memet hiç unutmamıştı.

Sıcacık elini, tatlı dilini, kızaran yanağını

“Kocası ölse veya başka yüzden

Boşansa Sema”

Alırdı yine.                          

                                               29.04.2011

                                                   TOKAT

FaceBook ta paylaş
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol