Tarz Amaç
TweetTARZ AMAÇ “Şaire”
Bizde herkes şairdir, az çok
Ne hikmetse, nerden gelirse
İlköğretimde bile
Şiir yazdırırlar, bebelere
“Yeşil ördek, fındık dalları
Yandım anam, arabesk sevdalar
İstedim vermediler
Çobansın dediler.”
Bir kâğıt, bir kalem yeter
Karala gitsin, birileri gelir anlar
Meğer büyük şairmişim de
Haberim yokmuş
Sonradan anladım.
Cümlenin sonunu denk getirmek için
Bir öncekine, bir sonrakine
Sözlüğe bakanlar
Aman, yaman, zaman, yalan, dolan
Kalan, falan, filan.
Ne şiir oldu ama
Ben derim ki içindeki sesi
Dinle yeter
Serbest olsun yazdığın
Daha özgün daha güzel
Sana ait hiç olmazsa
Hecelerle daraltılmamış, zorlanmamış
Ne geldiyse, Allah ne verdiyse
Sanat göstermekse
Duyurmak, hissettirmekse
Anlatmak, bildirmekse. Git o yoldan.
Sıkma kendini, dürüst ol
Önce kendine.
Başkalarını taklit etmek ne acı
Kopyalamak haksızlık.
Onun için şiir okumam ben
Başkalarından
Fazla şairde tanımam
Tür de bilmem, deneme de
Realis miyim, romantik mi?
Sürrealist mi? Baştan sona
İlhamcı mıyım yoksa?
Tam tersinden tutup ucundan
Kelimelerle oynamak
Cümleleri çeviren
Ses uyumu, ince, kalın
Derinlik, renk cümbüşü
Sırları ifşa etmek mi yoksa?
Kıpırdatmak mı sinirleri
Bilmeden bildirmek mesaj verip
Programlamak mı?
Gezdirmek başka alemlerde
Bilinmeyen yerlerde. Cesaret vermek
İtmek arkasından. Yapabilirsine doğru
Yol göstermek, yola koymak, önder olmak
Görülmeden, bilinmeden, sayılmadan
Ödüllere boğulmadan.
14.04.2011
TOKAT